Tandriemen
Een tandriemaandrijving is een aandrijfsysteem dat zowel in een motor als in de eindaandrijving wordt gebruikt.
Het bestaat uit twee poelie's met een buitenvertanding, waarover een getande riem met binnenvertanding ligt. De vertanding voorkomt het slippen van de riem.
Distributieriem
In een motor wordt een tandriem gebruikt voor een "synchrone" aandrijving, dat wil zeggen een aandrijving met een vaste verhouding, die onder geen voorwaarde mag wijzigen. De aandrijving van de nokkenas is daar een voorbeeld van. Als de riem van een nokkenasaandrijving zou kunnen slippen zouden de kleppen niet op het juiste moment openen en in veel gevallen ook het ontstekingstijdstip wijzigen. Tandriemen vervangen hier de tandwiel aandrijving en de kettingaandrijving. Deze beide systemen vereisen een smeersysteem, waardoor ze ook in een speciaal afgesloten deel van de motor (het distributiecarter) moesten zitten. Voor nokkenasaandrijving waarbij grote krachten vrij komen, zoals bij vrachtauto's, worden nog wel tandwielen gebruikt.
Distributieriemen moeten tijdig vervangen worden. Breuk van een riem zorgt ervoor dat de in- en uitlaatkleppen stil blijven staan, terwijl de krukas nog draait. De op- en neer gaande zuigers kunnen de kleppen dan raken waardoor grote motorschade kan ontstaan.
Aandrijfriem
In de eindaandrijving (van versnellingsbak naar achterwiel) van motorfietsen wordt soms een tandriem toegepast.
Hoewel het gebruik van een metalen ketting of een cardanaandrijving nog steeds algemener is wint de belt langzaam aan populariteit doordat de riem veel onderhoudsvriendelijker is dan een metalen ketting en tandwielen.
Enkele motorfietsmerken, waaronder Ducati en Rotax, gebruiken een tandriem voor de aandrijving van de nokkenas, bij auto's is het gebruik van tandriemen voor deze toepassing vrij algemeen. Het Duitse merk Glas paste de tandriem als eerste toe, maar klanten vertrouwden deze riemaandrijving toen nog niet.
De riem wordt ook wel jarretel genoemd.
